Kawan-kawan blogger yang senyap. Sudah lama rasanya menunggu entry terbaru. Tetapi beberapa kawan-kawan blogger samada dari kalangan lelaki atau perempuan menunjukan tanda-tanda sama. Apa susah jadi? Kadang-kadang makan bertahun lamanya!
Ada beberapa sebab kenapa mereka tidak, telamu lama atau lupa langsung (atau mana-mana yang bersesuaian) meng-update blog. Mungkin sebab pertama yang sering saya terima ialah sibuk, tidak sempat, tiada masa dan sebagainya. Sebab-sebab yang diberikan boleh diterima untuk pertama kali tetapi bila kelamaan tidak rasanya. Bagi saya untuk kawan-kawan blogger senyap, saya tidak boleh terima sebarang alasan mengapa tidak, terlamu lama atau bersawang blog anda! Kecuali alasan yang diberikan koma atau mati. Nampak macam keras, tapi itulah pendapat saya.
Bagi saya manusia yang mempuyai blog peribadi, jika tidak kasar boleh saya kata zalim terhadap pelayar-pelayar internet. Tak kesahlah jenis apa palayar-pelajar internet tersebut, samada pelayar tegar atau pelayar biasa. Tidak boleh kita nafikan, kuasa blog ini adalah antara penyumbang-penyumbang idea alternatif bagi kategori-kategori manusia. Maka anda yang mempunyai blog jangan sesekali mempermainkan perasaan pelayar-pelayar internet terutama 'peminat setia' yang sering mengunjung setiap hari.
Bagi saya kadang-kadang tidaklah perlu kepada entry yang terlalu berat dan panjang. Bagaimanapun terpulanglah kepada si pemilik blog bagaimana mereka menjaga 'peminat' mereka. Kadang-kadang cukup sekadar ucapan ringkas, ulasan ringkas, nasihat ringkas atau apa-apa sahaja yang ringkas yang boleh membuatkan 'peminat' anda tidak terluka, atau berkecil hati atau merasa hampa bila melayari blog anda.
Ada blog-blog yang saya puji mereka. Kuasa mereka tidak terletak pada solekan template yang kadang-kadang mempunyai kuasa tertentu, tetapi cukup dengan istiqamah dengan menghantar entry-entry. Bahkan mereka boleh dikatakan manusia-manusia sibuk, seperti pimpinan masyarakat, guru sekolah, pentadbir dan lain-lain kategori. Tak perlulah saya sertakan sekali alamat-alamat blog mereka. Bukan perlu hari-hari, jika hari-hari lagilah respect! Paling lewat jika saya boleh hadkan ialah seminggu se-entry.
Nah! Terpulang kepada kawan-kawan blogger senyap! Jika tidak terasa hati boleh saya sebutkan kawan-kawan blogger senyap ini ialah di kalangan mereka yang dah balik Malaysia (menjurus kepada kawan-kawan yang tamat pengajian). Apakah visi dan misi anda mempunyai blog?
Tiada ulasan:
Catat Ulasan